RAMAZAN VE SANAT

İbrahim Halil ŞEKER

27.06.2016 - 21:43 Yayınlanma

Sanat adına birilerinin ıkınmalarını gördükçe sanattan soğuyorum. Elime kalem alasım, kağıdı tutasım gelmiyor. Soruyorlar, “Yapılan sanatı beğenmiyorsun, sen de sanatla uğraşmıyorsun” diye.

Sanatla uğraşmak özel bir zaman istemez bana göre. Oturur yazını yazarsın, şiir olur. Resim yapıyorsan bu iş için özel bir boş zaman ayırmana gerek yoktur. Bir vaktin vardır ve o vakitte resim sanatıyla uğraşıyorsundur. Yani sanat, boş vakitleri değerlendirecek bir zaman öldürme uğraşısı değildir.

Sanat, büyük bir bilgi, birikim, deneyim, tecrübe, gözlem, kulak, his taşıyan kişilerin uğraşacağı iştir. Şimdi ben üç beş kelime bilmiyorsam, oturup şiir yazamam. Hangi rengi hangi renkle karıştırırsan ortaya ne renk çıkar diye bilmiyorsan resim yapamazsın. Renklerin tılsımını bilmiyorsan resim yapıyorum diyemezsin.

Şimdiye kadar resim yapmayı denemedim, ama bolca şiir yazdım. Şiirlerimin hiç biri için de öyle uzun uzun zaman ayırmadım, aklıma gelince yazdım çıktı. Esince esiyor. Rahat rahat yazıyorsun. Ama şiir için özel bir vakit ancak şöyle olur. Şiir için ortamın, kafan, moralin müsait olacak. Şiir yazmak için vakit ayırmak diye bir şey olamaz zaten. Şiir yazarken kelime aranmaz, kafiye uysun diye kelime söylenmez. Kelime aranmış, kafiye uysun diye uyduruk bir kelime konmuş şiir ıkınmadan başka bir şey değildir.

Ramazanı, orucu, iftarı, fitreyi filan aklımdan geçirirken hızlıca bir şiir yazayım dersem, ortaya böyle bir şey çıkar. Sonunu da kestiremem. Nerede biter, bilemem.

Herkese hayırlı ramazanlar…

İftar topu atarken

Damların tepesinde

Seyretmeyi unuttuk,

Saatler bize kaldı

Harrahmandan su alıp

Şıh Maksut tepesinde

İnzivayı unuttuk,

Teşkele bize kaldı

İbrahim yalan oldu

Efsanesine daldık

İsmail’i unuttuk