Haber önceleri gazetede, televizyonda çıkar haberi okuyanların ne yorum yaptığını, okuduğu haber karşısında düşüncelerinin ne olduğunu öğrenebilmek için ancak yanında olmanız gerekiyordu. Televizyon karşısında haber izlerken duydukları karşısında yorumunu sesli sesli yapanlar vardı, evdeki herkes yorumuna şahit olurdu.
Ama devir değişti. Haber de artık sosyal etkileşimi olan dijital ortamda yapılınca okuyan, dinleyen de yorumunu yapmaktan geri kalmıyor.
Urfa’yı ilgilendiren konularda yapılan haberleri takip ettiğim kadar yorumlarını da takip etmeye çalışırım. Acaba haberde gözden kaçan bir husus hakkında izleyenler bir tüyo vermiş mi, bir sorun hakkında mantıklı bir çözüm önerisi sunmuş mu diye. Ara sıra güzel paylaşımlara rastlasam da yorumcuların çoğu sadece kötü olan durumdan yakınıyor.
Dün bir haberin altında okurun biri yorum yapmış. Yorumunda Urfa’nın adam olmayacağından bahsederek, “eğitim sıfır, insanlık sıfır, kültür sıfır” diyerek görüşünü belirtmiş.
Eğitim sıfır!
Evet, eğitim maalesef sıfır.
Okulların kapanmasına iki ay kala okullarda eğitim rafa kaldırılmış, yıl sonu törenlerine hazırlık başlamış. Çocuklardan daha çok öğretmenler okulların kapanacak olmasına sevinmiş olmalı ki günler öncesinden böylesi hazırlıklara başlamışlar.
Eğitimin bir diğer yönü ise malum sınav sonuçları. Türkiye ortalamasının en dibinde olan bir şehirden bahsediyoruz. Urfa..
İnsanlık sıfır!
İnsanlık sıfır mı değil mi orasını biraz düşünmek gerekiyor da istisnalar kaideyi bozmaz diyerek buna da katılıyorum. Asansör kabinine dışkılayanın, üst kattan silkelediği sofrasının halısının tüm kirini alt komşusunun balkonuna atanın, canımı al paramı alma diyenlerin, bana değmeyen yılan bin yaşasın diyerek yaşayanların, her koyun kendi bacağından asılır diyerek kendisinden başkasının derdiyle dertlenmeyenin, seminer var deyince gelmeyip tirit var deyince yığılanların olduğu bir şehirde elbette insanlık sıfır olmuştur.
Kültür sıfır!
Kültür ve medeniyetin beşiği, doğup büyüdüğü, tohumun toprağa ilk atıldığı, ilk üniversitenin, ilk tapınağın, ilk şehrin kurulduğu bir yerde kültür sıfıra inmişse vay halimize.
Evet, ne yazık ki kültür de sıfıra inmiştir bu şehirde.
Bedava yemek pişirme uğruna fırına tepsi gönderip mutfak kültürü öldürüldü, davullu zurnalı sazlı sözlü sıra gecesi eğlencesi denerek sıra kültürü öldürüldü, bir çöpe tamahlığın sonucu komşuluk kültürü öldürüldü, aç gözlülük yüzünden söz ve güven kültürü öldürüldü.
Eğitimin, insanlığın ve kültürün olmadığı, gelişmediği yerde her şey bitmeye mahkumdur.
Peki o kadar umutsuz muyuz?
Her şeyin bitmesine göz yumacak kadar bencil miyiz?
Urfa’da eğitim, insanlık ve kültür bitmiş de başka yerde yaşıyor mu?
Urfa bitmiş mi?
Benden size söylemesi, eğitim, kültür ve insanlığın biteceği en son yer, son kale Urfa’dır.
Tüm olumsuzluklara, tüm huzur bozan gelişmelere, insanların şikayetlerine rağmen Urfa Türkiye’de yaşanabilecek nadide şehirlerden biridir.
Yeter ki biz ümidimizi yitirmeyelim, eğitimimize, insanlığımıza, kültürümüze gereken önemi gösterelim. Kapımızı, soframızı, gönlümüzü her kesimden insana açmaya devam edelim.
Tedbiri elden bırakmadan elimizden gelen iyiliği ve insanlığı yerine getirelim de belki her şey bitmeden yapabileceğimiz bir şeyler olsun.
Selametle..