Tamamlanmamış bir cümledir insan, der Tarık Tufan yazılarında ve Yek katre-i hunest, sad hezaran endişe, dizeleri yankılanır zihnimde Sadi Şirazi’nin. İnsan bir damla kan ve binbir endişeden ibarettir, der Şirazi merhum.
İnsanın tamamlanamamasının belki de en büyük sebebi budur. Bir damla kan ile ayakta dururken binbir endişe geçit vermez hayatını idame ettirmesine. Endişe kelimesinin manasına bakınca Şirazi merhuma gönül vermek yerinde olacak. Endişe, Farsça ‘’düşünce, kaygı ‘’ sözcüğünden türemiştir. Düşünceleridir, kaygılarıdır, umut edip bulamadıklarıdır insanı tamamlayamayan, tam-anlamayan yanı. İnsanın ana rahmine düşünce başlar endişeleri, korkuları, soruları. Dünyaya gelişiyle devam eder, çoğaldıkça çoğalır. Peki, insan bu endişeleriyle tamamlanamazken insanın kendisine ne anlam verilir?
İnsan, Türk Dil Kurumuna göre düşünme ve konuşma yeteneği bulunan varlık olarak geçerken kutsal kitabımızda ruh ve bedenden oluşan en güzel varlık olarak geçer. Sözlük anlamlarının dışında nisyan kelimesinden türer insan. Nisyan yani unutan. Aslında unuttuğundan artar endişesi. Ahde vefayı unutur, verdiği sözü unutur, dünü unutur, bugünü unutur. İnsan unutmasıyla meşhurdur. Bir tek şunu unutmaz insan, derdi sahibine bırakmayı…
Endişelerini, korkularını sahibine bırakıp bugünü yaşamalı insan. Geçmişin pişmanlıklarıyla örülü zihnini boşaltıp daha yaşanmamış günlerin zorluğunu şimdiden düşünüp bugünü ziyan etmemeli insan. Gövdesiyle yer kapladığı bu alemde ruhuyla var olmalı. Ruhunun öğretilerini dinlemeli.
İnsan alemde var oldukça dün, dünde kaldı cancağızım bugün yeni şeyler söylemek lazım diyen Mevlana’ya kulak kesilmeli.
‘’Bir bahçeye giremezsen durup seyran eyleme Bir gönül yapamazsan yıkıp viran eyleme ’’ diyen Yunus’a
Bel bağlamalı. İnsanı binbir endişeye sokan bu dünya telaşına dur deyip insanın unutan yanını ön plana çıkarıp tüm olumsuzlukların, kötülüklerin ağzını sıkıca bağlayıp iyiye, güzele odaklanmalı. Benimle mi olacak deme evet; seninle, bizimle… Alemin anahtarı sende gizli öyleyse kapat kapılarını kötülüklere aç gönül sofranı iyiye, güzele, iyi adına ne varsa uzat elini.
Nasıl mı ?
Cevabı ruhunda saklı Ey İnsan!
Sağlıcakla kalın..